Open en eerlijk

Nee de linkse foto is niet mijn tweelingzus, maar dat ben ik eind 2019.

 Als ik naar de foto kijk dan weet ik nog precies hoe ik mezelf op dat moment voelde.... het leven voelde enorm zwaar, maar 1 ding gaf mij de kracht om door te gaan en dat was dat ik voor het eerst in mijn leven mezelf op de eerste plaats zette.

Na een relatie van 21 jaar, waarvan 19 jaar getrouwd, nam ik in 2019 het besluit om, samen met de kids, alleen verder te gaan.
Je kunt jezelf voorstellen dat daarmee heel veel emoties gepaard gaan, maar ik ben ze allemaal aangegaan. Wat volgde was een innerlijke reis terug naar mezelf. Het was de tijd om uit de slachtofferrol te stappen en de regie over mijn leven terug in eigen handen nemen. Ik ben niet mijn eetstoornis, ik ben niet mijn depressie, ik ben niet mijn burn-out, enzovoort: Ik ben Suus!
En dan nu bijna 5 jaren verder kijk ik de vrouw op de rechtse foto dagelijks in de spiegel aan. De vrouw waar ik onvoorwaardelijk van houd en waar ik rete trots op ben.

Liefs,

Suus